Mijn moeder heeft op een geheel andere manier iets soortgelijks meegemaakt met Jan Wolkers. Bij wijze van eerbetoon maakte ze vier portretten van hem voor haar afstuderen aan de vrije academie. Vier portretten in allerlei stijlen, waaronder één gemaakt van koeienvlaaien (zoals Jan Wolkers zelf ook deed). Vooral dat portret was ontzettend goed gelukt: grof, donker, veel beweging en de gelijkenis was treffend. Het enige wat Jan zei toen hij het zag, was: ‘Je hebt me nagedaan, dat was mijn idee.'
Wat een _twat_, die Babette. En Jan liet dat gebeuren! Inzichtgevende herinnering, Elfie. Dankjewel
Genoten van je verhaal!
Mijn moeder heeft op een geheel andere manier iets soortgelijks meegemaakt met Jan Wolkers. Bij wijze van eerbetoon maakte ze vier portretten van hem voor haar afstuderen aan de vrije academie. Vier portretten in allerlei stijlen, waaronder één gemaakt van koeienvlaaien (zoals Jan Wolkers zelf ook deed). Vooral dat portret was ontzettend goed gelukt: grof, donker, veel beweging en de gelijkenis was treffend. Het enige wat Jan zei toen hij het zag, was: ‘Je hebt me nagedaan, dat was mijn idee.'
Geweldig! Bescheidenheid was hem niet heel eigen...